رابطه شرطیهرابطه شرطیه، از اصطلاحات علم منطق بوده و به الفاظی که بیان‌گر اتصال یا انفصال بین مقدم و تالی در قضیه شرطیه باشند، گفته می‌شود. ۱ - توضیح اجمالیرابطه شرطیه، از اصطلاحات علم منطق بوده و به الفاظی که بیان‌گر اتصال یا انفصال بین مقدم و تالی در قضیه شرطیه باشند، گفته می‌شود. رابطه در قضیه شرطیه را «رابطه شرطیه» می‌گویند. ۱.۱ - اقسام رابطه شرطیهاین رابطه خود بر دو قسم است: ۱- رابطه متصله یا رابط اتصال؛ رابط اتصالی، وجود چیزی را به دیگری ربط می‌دهد ۲- رابطه منفصله یا رابط انفصالی؛ رابط انفصالی، وجود یکی را به عدم دیگری یا وجود هر یک را به عدم دیگری مربوط می‌کند. رابطه شرطیه به لحاظ زمان نسبت تعلیقی، کمیت زمان و لزومی یا اتفاقی بودن تعلیق به اقسام مختلفی منقسم می‌شود. [۱]
مشکوة الدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه تالیف صدرالدین شیرازی، ص۲۵۳.
[۳]
مجتهدخراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۹۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «رابطه شرطیه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۹. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|